ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΜΟΡΦΗ , Ν' ΑΝΘΙΣΕΙΣ ΣΑΝ ΡΟΔΟ

         ΝΑ ΛΑΒΕΙΣ ΜΟΡΦΗ, Ν'  ΑΝΘΙΣΕΙΣ ΣΑΝ ΡΟΔΟ
                                      
                                                                             Μνήμη Χρήστου Ηλιόπουλου

       
         Καθώς ο χρόνος επιταχύνεται
         σ’ αυτό το θάμπωμα του καιρού
         προτού η σκιά μας απλωθεί
         μέσα στο χώρο

         να λάβεις μορφή, ν’ ανθίσεις σαν ρόδο
         μέσα στα όνειρά σου
         γιατί τα όνειρα καθώς μας απορροφούν
         μας παρατείνουν κιόλας
         σε μια νέα κωδικοποίηση του πάντα.

         Ίσως να μοιάζουμε μ’ ό,τι έχουμε ξεχάσει
         κι όταν συναντιόμαστε φαινόμαστε οριστικά χαμένοι.

         Όλα βρίσκονται στη σύλληψη, σε σχέσεις κίνησης
         κι όχι στην πραγμάτωσή τους

         Όλα διεκπεραιώνονται με χειρονομίες φωτός.

         Γυρνάς την πλάτη στον καθρέφτη του τώρα
         κι αποζητάς το επιλεγμένο σχέδιο που ακόμα
                                                             μετασχηματίζεται
         στη μήτρα του απείρου.

         Αλλά τώρα κοίτα κι άκου
         η ζωή σου βρίσκεται φυλαγμένη εκεί

         που επινοήθηκε για να σε περιέχει και να την περιέχεις
         μπορούμε να ζούμε μέσα της να ’ναι μέσα μας
         δαγκώνοντας ένα κομμάτι απ’ το όλο
         σ’ αυτό το αναζωογονητικό κενό
         που μας αναλογεί

         και είσαι παρόν
         σε μια διαρκή μεταμόρφωση
         κι απ' όπου πάντα δραπετεύεις συνέχεια
         ακολουθώντας την αδιατάρακτη γαλήνια ροή σου

         σ’ ό,τι βρίσκεται έξω απ’ όλα
         αφού το φως άστραψε στα μάτια σου
         μια για πάντα.