Ο ΚΑΝΕΝΑΣ
Θα συνεχίσω ν' αντιστέκομαι στο θάνατο
Πολεμιστής πάντα
Με χίλια πρόσωπα και χίλια ονόματα
Είμαι ο κανένας και είμαι ο καθένας
Εγώ εσύ και όλοι
Είμαι εδώ μπροστά και εκεί έξω μέσα
Μένοντας παντού δεν μένω πουθενά
Παραμένοντας απών
Παραμένω παρών
Τώρα
Ποτέ
Πάντα.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΧΡΟΝΟΣ
Οι άνθρωποι είναι χρόνος.
Ο χρόνος γίνεται πέτρα
πέφτει πάνω στη μέρα
και την κάνει χίλια κομμάτια.
Τώρα ο ουρανός περπατάει στη γη
δεν υπάρχουν αστέρια
όμως λάμπουν τα μάτια.
ΣΑΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Να' χεις τα μάτια σου ανοιχτά
στ' ονείρου το κεχριμπαρένιο φως
ν' αργοκινείσαι
και να ξυπνάς
μες στων πουλιών τον ύπνο.
Σαν χαμογελάς
το νερό να λουλουδίζει
και να γεμίζει ο ουρανός
με φυλλωσιές και άνθη.
Να' σαι η πρώτη άνοιξη
το τελευταίο χιόνι
η τελευταία μάχη
ενάντια στο θάνατο.
Κοντά στα παιδιά
και τους τρελούς
πάντα με τραγούδια
και με άνεμο
να' σαι ο πόθος της ζωής
που βρήκε πια ένα σώμα
να ταξιδέψει μες στο φως
και μέσα στους ανθρώπους.
ΑΚΙΝΗΣΙΑ
'Ηχος νερού
πάνω στο νερό
σκιά φύλλου
πάνω σε φύλλο.
Σσστ!
Αν κάνεις θόρυβο
ο χρόνος
θα ξαναρχίσει.
ΣΤ' ΟΥΡΑΝΟΥ ΤΟ ΠΟΛΥΦΥΛΛΟ ΔΕΝΤΡΟ Άσπρα φτερά του ήλιου
στροβίλισμα χρυσού φωτός
της μέρας που χαράζει.
Ξαφνικά
από μια αδιόρατη
της μνήμης σχισμή
ορμώ στ' ουρανού
το πολύφυλλο δέντρο.
