ΜΕΙΝΕ ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΟ ΖΕΣΤΟ ΒΥΘΟ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΣΟΥ
στον Θανάση Κουτλή
'Οταν γυρίσεις ξανά
ο δρόμος για το ποτάμι θα ' χει γεμίσει σαπισμένα σπίτια.
Κανείς δεν θα σε περιμένει πια εδώ
μόνο γιγάντιοι πυλώνες της ΔΕΗ
και οι κεραίες της τηλεόρασης να μεγαλώνουν
εκεί που για τελευταία φορά
είδες το καλαμπόκι να φυτρώνει.
Τίποτα δεν θα ' ναι το ίδιο
παρά μόνον η βουή του νερού στο μυαλό
και στα βράχια της μνήμης σου.
Οι άνθρωποι του ποταμού
έπαψαν πια να μιλούν ο ένας στον άλλον
με φωνή μικρών πουλιών.
Τώρα τα πρόσωπά τους γυαλίζουν
σαν λεπίδες ξυραφιού
καθώς περνούν με πέτρινα μάτια
στο μαύρο φως.
Μείνε κρυμμένος στο ζεστό βυθό
του εαυτού σου
μέχρι να φύγεις πάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου