ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ
Σ' αυτό το καλοκαίρι της λύπης
μάζευα κλωναράκια από ρίγανη και μέντα στο βουνό.
Πέρα μακριά πετούσαν τα πουλιά
σ' έναν ουρανό όλο και πιο κρύο
που ο ήλιος μάχονταν με τα σύννεφα
μέχρι να ματώσει.
Ανέβηκα πιο ψηλά
στο βουνό τ΄ουρανού
πίσω απ' αυτό που όσοι ανεβαίνουν χάνονται
κι ενώ έβλεπα κάτω στη γη
την τσακισμένη μου ζωή
Ξαφνικά ένας μικρός άγγελος
μούσκεψε τα ρούχα του
βγαίνοντας μέσα από ένα σύννεφο
και μου χαμογέλασε.
