ΠΑΡΟΝ

                                                                                                

                                       ΠΑΡΟΝ 

      Να υπερασπίζεσαι όλες τις χαρές του ήλιου
      τον λαμπερό ουρανό που προσπέρασε
                                                         τις νύχτες σου
      τους ποιητές που τρελαίνονται να σπάσουν
                                                 τους καθρέφτες των λέξεων
      τα παιδιά χωρίς ηλικία.
   
      Να υπερασπίζεσαι τα χέρια π' αγαπούν
      τα μάτια που γίνονται χρώματα ή τοπία
      τους τρελούς από έρωτα
      τις αυγές π' ανθίζουν πράσινες.

      Να υπερασπίζεσαι τα φιλιά και τα χαμόγελα
      τους πόθους που διαιρούνται στα δύο
      τα χάδια που λευτερώνουν τα στήθια των γυναικών
      το δικαίωμα να κοκκινίζεις από έρωτα.

      Να υπερασπίζεσαι τα πουλιά που σημαδεύουν
                                               τον ουρανό χωρίς μυστικά  
      τις γυμνές μασχάλες των γυναικών
      τα όνειρα που μας ταξιδεύουν
      όλους αυτούς που ξαγρυπνούν από θλίψη.

      Να υπερασπίζεσαι το φως των ερωτευμένων βλεμμάτων
      τη μοναξιά όλων των  όντων
      την αιώνια νεότητα της φωτιάς
      το τσαπί που μπαίνει μαλακά στο χώμα.
     

      Να υπερασπίζεσαι τα μακρινά ακρογιάλια
                                                 όπου κανείς δεν αράζει
      όλες τις λευκές σελίδες των βιβλίων
      τα σχήματα στην άμμο και το χιόνι
      τη ζωντανή σαλεμένη σελήνη.
  
      Να υπερασπίζεσαι το τίποτα κι αυτό το όλο.