ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ Ο ΔΡΟΜΟΣ
Καθώς ο ήλιος ανοίγει τους ανθούς του
κι η νέα αυγή διώχνει τη σκόνη
απ' τα μαλλιά του Κόσμου
τα βήματά μου δεν είναι πια ο δρόμος
αφού διαβάζω τη γη στις δυο μου παλάμες
κι έχω ενδυθεί το πρόσωπο τ' απείρου
Δεν είμαι πια έρμαιο του λευκού
και του μαύρου φωτός
αλλά ο περιπλανητής του λόγου της φωτιάς.
αφού διαβάζω τη γη στις δυο μου παλάμες !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεμάτο ουσία και νόημα !!!!!!!!! Καλό βράδυ Σταύρο
Σ'ευχαριστώ πολύ Λένα!!!!!
ΔιαγραφήΝα έχεις μια όμορφη νύχτα γεμάτη φως κι αγάπη!!