ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΤΑ ΣΥΝΝΕΦΑ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ
Πλήρης ήχων και χρωμάτων
τώρα που η χρυσή μέρα
βασίλεψε στη σιωπή
Κολυμπώ στις μέσα λίμνες
του μυαλού μου
συλλαβίζοντας τα σύννεφα του ύπνου
ενώ ο αμνήμων ήλιος
ο εξόριστος
πάντοτε ράθυμος και παράφωνος
κομμάτιαζε το τραγούδι του
πάνω στο σώμα του ονείρου μου
μες στη μισόσβηστη χόβολη του απόβραδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου