ΕΞΑΙΣΙΑ ΛΥΠΗΜΕΝΟΣ
'Ηρθε η μέρα
με ξύλινα βήματα
στο γαλάζιο της θλίψης
στην άυπνη ιερή χορδή της αυγής.
Ο χρόνος μας εξαντλεί
έτσι περνάει ο καιρός μας
πάνω στη γη
στην αιώνια σιωπή του άπειρου διαστήματος
απρόβλεπτος
με απρόβλεπτους τρόπους
στις σιγανές φωνές των αριθμών
αντικρίζοντας τις άλγεβρες
του εξαίσιου κενού
για που
για ποιον
αυτόν
που αρνιέται να ταιριάξει με τις εποχές
για να χωρέσει στην ημέρα
ν' αντέξει στον ουρανό
στο φως του πόνου
να βρει διέξοδο
απ' τους θεούς
και τους ανθρώπους
πάντα λυπημένος
μα πάντα ξέροντας το γιατί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου