Η ΠΕΤΡΑ ΕΙΝ' Ο ΔΡΟΜΟΣ
Εμπιστεύομαι την πέτρα
ψάχνω τις ρωγμές της
την τρυπώ με την βελόνα
των ματιών μου
της περνώ μια κόκκινη κλωστή
που κρέμονται ο ήλιος και τα όνειρα.
Η πέτρα πέφτει
στον ουρανό και στα κύματα
φωτίζει τις ερημιές
τις νύχτες.
Γλιστρά στίς τροχιές των άστρων
και των εποχών
οδηγεί αυτόν που δε ξέρει να περπατήσει.
Είναι ο άρτος που επιστρέφει στον σπόρο του.
Η πέτρα
ειν' ένα πουλί
που φλέγεται
στα χέρια του ποιητή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου