Δευτέρα 2 Ιουνίου 2014

ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΝΕΦΩΝ
















 ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΟΝΤΑΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ
 ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΩΝ ΣΥΝΝΕΦΩΝ


Ο ήλιος φλόγα που σφύζει έπαρση
ανασηκώνεις τη σκόνη με τα μάτια σου
τα κουρέλια του αέρα κοσμούν τους ώμους σου
ενοικιάζεται το παρόν
βογγά η μέρα
σαλεύεις λίγο το κενό μέσα σου
εξαργυρώνεις επιταγές στις τράπεζες των σύννεφων.
Το φως κρυστάλλινος όφις ουράνιος
τρυπά το στήθος σου.
Σε συντρίβει μέσ’ στο ανέφικτο.

Αφήνεις να σε προσπεράσουν κάποιες μνήμες
-που ξεθώριασαν μέσα σου-
σαν ταινία παιγμένη προς τα πίσω
στην οθόνη της δικής σου συνείδησης.

Ανόητες ιδέες δικές σου
σαρκοφάγα λουλούδια.

Μάταια ανατινάχτηκες
μάταια υπήρξες επί μακρόν
στη νεόχτιστη κενότητά σου.

Παρ’ όλο που τόσο επιθύμησες
ν’ ανταμωθείς στα μάτια των αγγέλων
είσαι σαν ένα ρούχο αδειανό
πιασμένο απ’ τα αγκάθια της ζωής
που το λικνίζει ο άνεμος.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου