ΠΑΛΙ ΑΠ ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ

      ΠΑΛΙ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ 


 Σε χώρο κλειστό περίφρακτο
 με πρόσωπο σβησμένο
 γυμνός στο βάθος
 μετά την αποφλοίωση της μνήμης
 μ' ένα σπασμένο σταμνί αγάπης στα χέρια

 σ' αρχαίους ναούς
 σ' ερειπωμένες πόλεις του ήλιου
 σε τρένα και σταθμούς
 σε νυχτερινούς περίπατους του φεγγαριού
 (που'σαι Σίβυλλα,'Ηριννα,Πενθεσίλεια,Ιλάειρα,Σελένα...)

 ανελέητα ενδοστρεφής
 βυθομετρούμενος ολοένα με κατακόρυφες
 καταδύσεις ψυχής
 σ' έναν κόσμο φθοράς
 και συνάμα απολογητής της φθοράς
 μένω αδιόρθωτος νοσταλγός ενός χαμένου oνείρου.

 Σχεδόν εκτός εαυτού πλέον
 με τριμμένο ρούχο
 ένα ραβδί
 ένα κλωνί από ελιά
 σε παλαι'ι'κά δωμάτια κλεισμένος

 Προσπαθώ να μη λησμονηθώ
 και να μη λησμονήσω
 μα πάλι απ' την αρχή

 Να ξαναρχίσω.

             Απ' το βιβλίο ''χελώνα στο βυθό του κόσμου''  1997