Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΟΙΗΤΗ

Η ΚΑΘΟΔΟΣ  ΤΟΥ  ΠΟΙΗΤΗ

Βηματίζω  μες  στο δωμάτιο

αχνίζει  ζεστή η ανάσα  μου

Τοίχος

Τοίχος

κρύος  της ομιλίας.

Η  φωνή  μου  είναι  εδώ

ειν’ η φωνή μου εκεί

κι εγώ μπορώ να κουβεντιάσω

μόνο με τον εαυτό μου.

Αλλά κι εγώ είμαι ένας άλλος

Προς

τα

      κάτω

προς

      τα

κάτω

πρέπει

          να

               πάω

 να

      πέσω

Να

                                                                               

             χυθώ

  

        μέσα

           στη

                   μαύρη

                           γλώσσα.