Ο ποιητής
αυτός ο Γαλαξίας της θλίψης
αυτός ο αιώνιος λόγος
του άπειρου διαστήματος
θεωρώντας το αίνιγμα
στο κέντρο του κόσμου
μας πλησιάζει με γυάλινα βήματα
λέει όχι στο φως της μέρας
όχι στα μάτια της νύχτας
αφουγκράζεται τα αναρίθμητα κλάματα
των αγγέλων
γεννημένος από πόνο
για τον πόνο γεννημένος
κοιτώντας απ' την απέναντι όχθη της λύπης
καταβροχθίζει όπως ο Κρόνος
τα παιδιά του τις λέξεις
ο ποιητής
(αυτός ο αγιάτρευτος πετεινός του πουθενά).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου