ΒΡΕΣ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ
Βρες ένα δρόμο
να μη θυμάται ονόματα
ψυχή μου ασώματη
ένα καταφύγιο
να μην σαπίσει το μέλλον
μες στα μάτια σου
-εδώ είναι το φως, εδώ και η απώλεια-
να φύγει ο φρέσκος θάνατος
από πάνω σου.
'Ετσι που κανείς να μη σε ξέρει
Κανένας να μην σε είδε
σαν να υπάρχεις
ή να μην υπάρχεις
Κι η νύχτα
θα περάσει.
Πολύ όμορφο ποίημα Σταύρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω πολυ Ariadni!Νασαι καλα!!!Καλη συνεχεια σε οτι κανεις!!
Διαγραφή