ΜΟΝΟ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΔΥΟ
Οι άνθρωποι είναι πέτρες
σηκώνονται και βουλιάζουν.
Ο χρόνος είναι από πέτρα
πέφτει και χάνεται.
Σ'αυτόν τον άδειο ουρανό
δεν υπάρχει τίποτα πια
παρά η λάμψη των ματιών σου.
Σε βρήκα γυμνή
και σε σκεπάζω.
Εσύ μπαίνεις στη νύχτα
εγώ βγαίνω απ' το σώμα σου.
Μόνο εμείς οι δύο
κι ο κόσμος αλλάζει
η σκέψη μας γίνεται σάρκα
γίνεται πουλί
που φλέγεται
χωρίς να καίγεται
και έπειτα φτεροκοπά
γύρω απ' τη μεγάλη πέτρα των ανθρώπων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου