ΤΙΠΟΤΑ ΔΕN ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
Το φως εναλλάσσεται με φως
κι η νύχτα με τη νύχτα
τα πάντα φεύγουν για παντού
μα πίσω γυρίζουν πάλι
κι έτσι πηγαίνεις απ' το κέντρο του παντός
στου μηδενός το κέντρο
σαν να πηγαίνεις στην πηγή
που υπάρχει και δεν υπάρχει
κι όμως πάντα ξεδιψάς
πάντοτε φεύγεις
μα πάντα το νερό της πίνεις.
ΣΤΗΝ ΣΚΟΝΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η μέρα πλημμύρισε απ' το κενό μου
το σύμπαν σταμάτησε να βρέχει χρόνο.
Στην σκόνη του κόσμου
χάθηκαν κι όλας τα βήματά μου.
Μη με ρωτάς
που διαβαίνω τις στιγμές.
ΚΑΒΑΛΑ ΣΤ΄ ΑΝΕΜΑΚΙ Τ' ΟΥΡΑΝΟΥ
Και να'τος
καβάλα στ' ανεμάκι τ' ουρανού
Ο Ποιητής
Πανταχού παρών εξεγερμένος
"Φυγάς θεόθεν και αλήτης"
Εκστατικός
Κανένας
Κοιτώντας πίσω απ' τον ώμο του
είδε τα παιδιά
τις όμορφες παρθένες
τους χαμογέλασε
και πίστεψαν
στα χιονισμένα ρόδα
στην άδολη αγάπη
στη διαμαντένια σιωπή
και στ' όνειρο που θα'ρθει.
